سال ها پیش در یکی از مناطق چین باستان، شاهزاده ای آماده تاج گذاری می شد اما بنا به قانون، باید اول ازدواج می کرد. از آنجا که همسر او ملکه آینده می شد، باید دختری را پیدا می کرد که بتواند به طور کامل به او اطمینان کند. بنابراین با مرد خردمندی مشورت کرد و تصمیم گرفت تمام دختران جوان منطقه را دعوت کند و دختری که سزاوار ازدواج با امپراطور باشد، انتخاب نماید. دختر خدمت کار قصر نیز عاشق شاهزاده بود و با وجود اینکه می دانست فقط زیبا ترین و ثروتمند ترین دختران دربار در آن مجلس حضور دارند، تصمیم گرفت از این فرصت استفاده کرده و دست کم یک بار از نزدیک، شاهزاده را ببیند.

سرانجام روز موعود فرا رسید و شاهزاده در میان درباریان ایستاد و شرایط رقابت را اعلام کرد.

« به هر یک از شما دانه ای می دهم. فردی که بتواند در مدت شش ماه، زیباترین گل را برای من بیاورد، ملکه آینده چین می شود»

دختر، دانه را گرفت و در گلدانی کاشت و از آنجا که مهارت چندانی در باغبانی نداشت، با دقت و بردباری زیادی به خاک گلدان رسید.سه ماه گذشت و هیچ گلی سبز نشد. او هر چیزی را امتحان کرد، با کشاورزها صحبت کرد آنان راه های مختلف گل کاری را به او آموختند اما هیچ کدام از این راه ها نتیجه نداد و او روز به روز از رویایش دور تر شده ولی عشقش مانند قبل زنده بود. سرانجام، شش ماه گذشت گلی در گلدان رشد نکرد. روز ملاقات فرا رسید دختر با گلدان خالی منتظر ماند و دید همه دختران دیگر با گلدان های زیبایی آمده اند و او شانسی ندارد. لحظه موعود فرا رسید، شاهزاده وارد شد گلدان ها را با دقت بررسی کرد.

نتیجه اعلام شد دختر خدمت کار،همسر آینده او بود. حاضران اعتراض کردند و گفتند رای شاهزاده اشتباه است. شاهزاده با خونسردی، دلیل انتخابش را توضیح داد

«این دختر، تنها فردی است که گلی را به ثمر رسانده که او را سزاوار همسری خود می دانم. گل صداقت، همه ی دانه هایی که به شما دادم، عقیم بودند و امکان نداشت گلی از آنها بروید»

منبع:مجله شادکامی